دیوار بزرگ چین مانند دم اژدها مسیر خود را در مزر شمالی کشور چین ادامه می دهد. همانطور که از نامش پیداست، دیوار بزرگ چین یک شگفتی معماری به حساب می آید و اغلب به عنوان یکی از بزرگ ترین عجایب ساخته ی دست بشر در جهان مورد ستایش قرار می گیرد.
تاریخچهی ساخت دیوار چین
تاریخچهی ساخت دیوار چین به بیش از ۲۰۰۰ سال قبل باز می گردد. علیرغم اهمیت فرهنگی و تاریخی، تا سال ۱۹۸۷ دیوار بزرگ چین توسط یونسکو در فهرست میراث جهانی ثبت نشده بود.
قسمت های اولیه دیوار بزرگ چین توسط حاکمان چینی متعلق به پادشاهان سلسله ژو ساخته شد. در این دوران، آن ها مجموعه ای از دیوارهای نسبتا کوتاه را ساختند. قرن ها بعد، این دیوارها به هم متصل شدند و یک دیوار بزرگ را به وجود آوردند. هدف ابتدایی از ساخت این دیوارهای مرزی حفاظت از قلمرو چین در برابر مهاجمان خارجی وحشی و بربر بود. از بزرگ ترین رقبای آن ها می توان به مغول ها، ترک ها و منچوها اشاره کرد.
امپراتور کین شی هوانگ کار بر روی دیوار بزرگ چین را در سال ۲۲۱ قبل از میلاد آغاز کرد. تحت رهبری او، استحکامات قبلی بین ایالت های چین برداشته شدند. سپس، دیوارهای موجود در امتداد مرز شمالی کشور به یک سیستم طولانی به طول حدود ۱۰۰۰۰ لی (یک لی معادل با یک سوم مایل است) اضافه شد. تهدید اصلی برای چین در آن دوران از جانب قبیله های شمالی Xiongnu بود. به همین دیوار در این منطقه تقویت شد.
در زمان سلسله هان، دیوار بزرگ چین تقویت شده و گسترش یافت. در دوران اوج سلسله هان، دیوار از Lop Nur در غرب تا Liaodao در شرق امتداد داشت. از این رو، دیوار بزرگ چین به ۵۰۰۰ مایل رسید که دیوارهای فرعی و پشتیبان را نیز شامل می شد. بعدها، در طول سلسله های یونگ و یوان، دیوار مورد تهاجم مهاجمان خارجی قرار گرفت که به ضعیف ترین بخش های دیوار حمله کرده بودند. مغول ها بعد از هموار کردن مسیر خود، در نهایت کنترل امپراتوری چین را به دست آوردند. این حملات باعث شد که دیوار چین در وضعیت خرابی قرار گیرد.
سلسله مینگ دوره پرباری در تاریخ چین به حساب می آید. مردم باقیمانده از سلسله هان، حاکمان مغول به جا مانده را سرنگون کردند و به این ترتیب دوران مینگ آغاز شد. در زمان این سلسله بود که دیوار بزرگ چین به شکلی که امروز می شناسیم شکل گرفت. در سال ۱۴۷۴ ژنرال چی جیگوانگ بر ساخت شناخته شده ترین و حفظ شده ترین بخش دیوار بزرگ نظارت کرد که از شانهایگوان امروزی در هبی تا جویونگوان در پکن می رسید. تحت رهبری مینگ، دیوار همچنین به پل ها، معابد، برج های مراقبت، سکو ها و بتکده ها گسترش یافت. بعد از آن سلسله های بعدی ساخت دیوار را به پایان رساندند.
