عبارت مان ی ءُ شوء به معنای تحت اللفظی «ده هزار برگ» است لیکن «ده هزار» به زبان شرق آسیا (چینی، کره ای، ژاپنی) عدد تکثر است و برای هر چیز زیاد و کثیر به کار می رود و «برگ» در مان ی ءشوء به مفهوم برگ و گلبرگ، دوران و نامه عاشقانه نیز به کار رفته است.
در میان مضامین گوناگون مان یُءشوء که عناصر و اشکال طبیعت و عشق و مدح و ثنا و مرثیه آن را تشکیل می دهند معدود اشعار این دفتر برگزیده تنها عشق احساساتی و خالصانه با بیانی ساده و غیر رمانتیک اما گاه نه فقط احساساتی است. ترجمه فارسی این سروده ها از زبان ژاپنی به فارسی برگردانده شده است و برای دقت بیشتر با متن ترجمه انگلیسی آن ها به قلم یان هیدئو لوی تطبیق داده شده است.
