بیش از 80 سال یعنی 8 دهه از فعالیت بیمه در کشور ما می گذرد و بیمه مرکزی به عنوان نهاد ناظر و قانون گذار، تعمیم دهنده و تنظیم کننده و حمایت کننده از بیمه گذاران در صنعت است. در سال 1971 یا 1350 خودمان بیمه با رأی پارلمان تأسیس شد. تمام شرکت ها در بازار بیمه ایران مشغول فعالیت هستند. برای حمایت هویت، بیمه مرکزی و جلوگیری از رفتارهای مخاطره آمیزی که می بایست در رشته های اموال 13% و در رشته های بیمه عمر 22% فعالیت های خود را نزد بیمه مرکزی به صورت اتکایی انجام دهند. مأموریت اول بیمه مرکزی یا نهاد ناظر در بیمه کشور بحث حمایت از بیمه گزاران است و این واگزاری قانونی یا حق بیمه های اتکایی که پرداخت می شود، بیمه مرکزی برای جلوگیری از رفتارهای مخاطره آمیز است. برای اینکه بررسی کند، بازار را رصد کند و در کنار آن از شرکت های بیمه حمایت کند و از رفتارهایی که ممکن است در بازار ممکن است باعث ورشکستگی صنعت یا شرکت شود و یا حتی بیمه گذاران را به مخاطره بیندازد.
بیمه و جایگاه آن در روابط ایران و چین
در کشور ما حدوداً بیش از 30 شرکت بیمه ای وجود دارد و بیمه هایی که در مناطق آزاد و در سرزمین های اصلی ( ما حتی کلوپ های P&I داریم که بیمه گرای اتکایی از شرکت های از شرکت های اتکایی هستند) با صنعت بیمه دنیا در ارتباط هستیم. با شنیفری آلمان قرارداد لایف داریم و یا با اسکف فرانسه عملیات بیمه ای داریم. در قراردادهای نشرال کساستورف (قرارداد فاجعه آمریکا) مشارکت دارد. در سال گذشته حق بیمه تولیدی صنعت بیمه ی تولیدی مارکت ما حدوداً 350 هزار میلیارد ریال بوده. اگر با دلار 10 هزار تومان بخواهیم حساب کنیم حدوداً 3500 هزار میلیارد دلار می شود که رقم کمی نیست. ظرفیت بالایی که در صنعت وجود دارد برای همکاری با مارکت چین، نشست هایی را با بخش خصوصی چین، بیمه های چین مثل بروکری جی آن تای، شرکت سرمایه گزاری پنگ دان را داشتیم که این شرکت روی پروژه های ریلی، خط آهنی که اصفهان، قم، و مشهد را به هم متصل می کند، کار می کند. شرکت پنگ دان اعتبارش را برقرار کرده و بیمه اش در حال حاضر در کشور ما در حال انجام است. با توجه به ترایلی که با بازار چین داریم به راحتی می توانیم در بخش بیمه، فعالیتمان را افزایش دهیم. و این پتانسیل وجود دارد. شاید بخشی از آن به دلیل کم کاری صنعت بیمه ما بوده که امروز به علت شرایطی که وجود داشت و با مارکت های دیگری که داشت کار می کرد، نگاهش به بازار شرق آسیا کم تر بود. ما بعد از برجام نشست های مختلفی را با شرکت های بروکری چین داشتیم. برای اطلاع عرض می کنم که بخشی از ناوگان نفت کش ما که جز چهارمین فیلیت سیف و بزرگ دنیاست، همواره در کلوپ های جی تی، در کلوپ های بین المللی دریایی به نوان یک سیت دارند و به عنوان عضو اصلی هستند. ظرفیت این نفت کش نزدیک به 8 میلیون جی تی است.
بیمه و جایگاه آن در روابط ایران و چین
شرکت سیف بسیار مطمئن است و از لحاظ سایز کشور بزرگی است. ما بخشی از بیمه این نفت کش را توسط شرکت جی آن تای را به بازار چین واگذار کردیم. و قرار است نشست هایی را با چایناری (بزرگ ترین شرکت اتکایی بیمه ی چین یعنی PICC) داشته باشیم و قراردادهایی را با هم امضا کنیم. در بخش بیمه بسیار جای کار وجود دارد و بیمه مرکزی استقبال می کند. برای حسن ختام عرض می کنم در سرزمین های اصلی، شرکت های خارجی از جمله شرکت های چین می توانند 20% به صورت مشارکتی با تأیید شورای عالی بیمه و تا 49% به صورت خرید سهام با تأیید هیئت وزیران، شرکت تأسیس کنند. شرکت های خارجی، ازجمله شرکت های چین می توانند در مناطق آزاد تا 100% به صورت مالکیت، این کار را انجام دهند و تأسیس کنند و فعالیت کنند و تجارتشان را ادامه دهند. خواهشی که از فعالان اقتصادی خودمان دارم این است که بخش بیمه به هر حال چون تجارت یک فیلد بسیار مهم است، و نیاز دارد که بیمه شناخته شود، همکاری کنند. در مناطق آسان بسیار شرایط سهلی برای تأسیس شرکت های خارجی وجود دارد.
منبع: سخنرانی جناب آقای اسماعیلی پور در همایش چینیران