دیدگاه های مختلفی درباره افزایش حضور و نفوذ چین درغرب آسیا و منطقه خلیج فارس که با میانجی گری میان ایران وعربستان به اوج رسید، وجود دارد. در حالی که عده ای معتقد به جایگزینی چین به جای آمریکا هستند، گروهی دیگر آمریکا را همچنان صاحب نفوذ درمنطقه می دانند. موسسه هادسون درمطلبی با اشاره به توافق ایران و عربستان، نفوذ چین و آمریکا درمنطقه را بررسی کرده است: “روابط حسنه میان ایران و عربستان سعودی که با میانجیگری چین اعالم شد، حاوی خبرهای خوب و بد برای آمریکا بود. خبرخوب آنکه، این بهبود روابط، یک پیش شرط مهم برای سیاست دوری بزرگ ازخاورمیانه است که به عنوان هدف راهبردی سیاست منطقه ای آمریکا توسط باراک اوباما ایجاد شد و سپس توسط جو بایدن مورد تأکیدقرار گرفت. اما خبربد این است که ذینفعان اصلی سیاست آمریکا، چینی ها هستند”. چین از نزدیکی روابط ایران وعربستان حمایت می کند تا ازخلاء راهبردی ناشی از تمایل آمریکا برای کاهش نقش خود در منطقه که بارها آن را اعالم کرده است استفاده کند. چین به عنوان کشوری که خود را یک قدرت بزرگ رقیب آمریکا میداند، مشتاق است کنترل منابع کلیدی جهانی که از آبراه خلیج فارس میگذرد و برای امنیت اقتصادی چین حیاتی هستند را در دست بگیرد. پکن مشتاقانه به دنبال نقش جدید خود به عنوان یک قدرت میانجی گرمنطقه ای است. خبرهای مربوط به توافق عربستان و ایران پس ازسفر رسمی شی جین پینگ رئیس جمهورچین به عربستان درماه دسامبر (16آذر1401) مورد توجه قرار گرفت، هدف شی از این سفر، آغاز روند جانشینی چین بجای آمریکا به عنوان شریک اصلی امنیتی و تجاری ریاض بود.
