«شی جین پینگ» دبیر کل حزب کمونیست چین در اجلاس سال ۲۰۱۲ کــه با به قدرت رســیدن وی
همزمــان بــود،یکــی از اهــداف خــود را «دو ســده» دانســت. ایــن تفکــر ابتــدا ســال ۱۹۹۷ توســط «جیانگ زمین» دبیــرکل وقت حزب کمونیست چین اعلام شد.با این حال تــا زمانی که «شــی» رهبری حزب را در ســال ۲۰۱۲ به دســت گرفت به طور رســمی بهشــعار اصلــی حــزب تبدیل نشد. «دو سده» به دو صد سال در تاریخ معاصر چین اشاره دارد:
صدمیــن ســالگرد تأســیس حــزب کمونیست چین در ســال ۲۰۲۱ که مقرر شــده بــود چین بــه یک کشــور «نســبتا مرفه» تبدیل شود و در عمل به معنای تحقق دوبرابر کردن درآمد سرانه کشور نسبت به سال ۲۰۱۰ بود که در سال ۲۰۲۱ محقق شد.
ســده «تأســیس کشــور» جمهــوری خلــق چیــن »در ســال ۲۰۴۹ کــه در آن زمان چین به یک کشــور سوسیالیســتی »قوی، دموکراتیک، متمدن، هماهنگ« مبدل خواهد شــد. (این در حالی اســت کــه برابــر اعــلام «بلومبرگ» چیــن در ســال ۲۰۲۸ به قــدرت اقتصــادی اول – پنج ســال زودتــر از پیشبینی قبلی آن ســنجش – مبــدل خواهــد شــد.) طبق همــان ارزیابــی چین با ســرعت رشــد و توسعه فعلی در ســال ۲۰۳۵ در اغلب مــوارد از جملــه قــدرت نرمافــزاری از ایــالات متحــده امریــکا پیشــی خواهــد گرفت.
از یک سده سخت تا سده دوم
عملاً ایــن دو «ســده» آزمونــی اســت جهت مشــروعیت بخشــیدن به زمامــداری «شــی» و حزب کمونیســت چین. «ســده» ســالگرد تأســیس حزب کمونیســت چیــن که هفته قبل جشــن گرفته شد، به لحاظ «سمبولیک» برای »شــی جین پینــگ» کــه در ســال آینده به طــور حتــم ســومین دوره پنــج ســاله دولتمــداری خــود را اعــلام خواهد کرد، بســیار مهم اســت. در این راستا «شی«تأکید وافر دارد که عظمت امروزی چین بدون تلاش بیوقفه حزب در مقابله با ظلم و ســتم خارجی و استثمار داخلی امکانپذیر نمیبود. در بررســی اینکــه چیــن در راســتای تحقــق «دو ســده» چقــدر موفــق بوده، میتــوان اشــاره کــرد کــه بزرگتریــن دســتاورد چین رهایــی ۷۰۰ میلیون نفر از شــرایط فقر مطلق بوده که به واسطه اجرای سیاست «درهای باز و اصلاحات اقتصادی» «دنگ شیائو پینگ» تحقق یافــت. ایــن رقــم کــه در اصــل کمتــر از معجزه نیست برابر با ۷۰ درصد حذف فقــر مطلــق در ســطح جهانــی اســت. علاوه بر این تولید ناخالص داخلی این کشــور بهطور متوســط رشــدی بالغ بر ۷ درصد داشــته و پیشبینی میشــود که در ســال جاری ۲۰۲۱ کــه اقتصــاد اغلب کشــورها گریبانگیر ویروس کرونــا بوده، چین تنها کشور قدرتمند جهان باشد که ۸ درصد رشد اقتصادی داشته است.
در اول مــاه جــولای ۱۹۲۱ تاریــخ رسمی تأســیس حزب کمونیست (۲۳ همان مــاه برگزاری اولیــن کنگره حزب را شــاهد بودیــم) در بخشــی از شــهر بزرگ شانگهای که منطقه تحت کنترل کشــور فرانســه بــود (مابقی کشــورهای استعماری در مناطق دیگر شهر حضور داشــتند و چینیها صرفــا خدمتگزاران آنها بودنــد!…( حزب کمونیســت چین در خفــا بــا حضــور ۱۱ نفــر و بــه عبــارت دیگــر ۱۳ نفر با اســتناد به اســناد حزب پــا بــه عرصــه وجــود گــذارد. در ابتدای جلسه محل آن لو میرود و مورد هجوم نیروهای امنیتی قرار میگیرد که باعث میشــود افراد حاضر در جلسه از محل گریخته و مابقی جلســه خــود را در یک کشــتی شکسته در بندر شانگهای برگزار کننــد. «مائــو ز دونگ» بنیانگــذار نظام »جمهوری خلق چین» از جمله افرادی بود که به نمایندگی روستاییان «خونان»)زادگاه وی) در جلســه حضــور داشــت. وی در سال ۱۹۳۵ در کنفرانس «زونی» به ریاست حزب برگزیده شد.
گــذار حــزب کمونیســت بــه دوران شکوفایی
از شعارهای مهم گردهمایی جشن صدمیــن ســالگرد تأســیس حــزب کــه »شــی» در ســخنرانی خود بــر آن تأکید کــرد «جوانســازی بزرگ» چین اســت تا جوانــان این کشــور بتواننــد همچنان کشورشان را کشوری قدرتمند در منطقه آســیا- پاســفیک و جهان نگهدارنــد (از اعضــای فعلی حزب کمونیســت چین هماکنــون ۱۲٫۵۵ درصــد زیــر ۳۰ ســال ســن دارند.)
چین تحــت رهبری حزب به ســمت اولویت دادن به تکنولوژی نو چرخش پیدا کرده است. چین چند قــرن از لحــاظ منطقهای و بینالمللــی در جهــان ســرآمد بــود و برخیها معتقد هستند که با این سرعت توسعه در تمام بخشها- حتی حضور در کــره مریــخ – در آینــدهای نه چنــدان دور مجــددا ابرقــدرت جهــان خواهــد شــد. چین بــه گــواه تاریخدانــان جهان آخرین بار در دهه بیســت قرن نوزدهم در جایگاه ابرقدرتی جهان قرار داشت. حــزب کمونیســت چیــن در ســال ۱۹۲۱ با کمک حزب کمونیســت «اتحاد جماهیــر شــوروی» ســابق در عصــری پرتالطــم پــس از اینکــه یک دهــه قبل نظام سلطنتی چند هزار ساله را واژگون کــرده بــود، تشــکیل شــد. این حــزب در ابتدا یک ســندیکای کارگری – کشاورزی بود ولی بــه مرور زمان تحــول پیدا کرد.
در ســال ۱۹۸۲ بــه پذیرش دانشــجویان دانشــگاهها پرداخــت و در ســال ۲۰۰۲ پذیــرای کارآفرینــان بخــش خصوصی شــد. حضور زنان در حــزب هنوز برابر با مردان نیست و فقط ۸/۲۸ درصد اعضا را تشــکیل میدهــد. تمامــی هفت نفر فعلی ریاســت حزب را مردان تشــکیل میدهنــد. در همین راســتا اقلیتهای مذهبــی ۵/۷ درصــد اعضــا را تشــکیل میدهنــد که حتــی کمتر از یک درصدشــان در جامعه چین اســت.
چین عملاً جامعه «هان» میباشــد و «هانها» در رأس امور در چین هستند. طبق مقررات حزب کمونیست چین تمام اعضا باید به عدم داشــتن مذهب اعتراف داشــته و «بی دین» باشند. این شامل بودیسم و تائوئیســم هم که طی قرون در کشــور حضور داشتهاند، میشود.
حــزب کمونیســت چیــن در حــال حاضــر حزبــی اســت کــه مبــارزه بــرای تحقــق طبقــه کارگــری طبــق منویــات »کارل مارکــس» را کنار گــذارده و تلاش اصلی آن بــرآورده کردن «آرزوی بزرگ چین»؛ عظمت مجدد این کشور اســت.
تحول عظیم این کشــور در سال ۱۹۷۸ بــه رهبــری معمار بــزرگ چین، »دنگ شیائو پینگ» با اعلام اصلاحات اقتصادی و درهای بــاز انجام گرفت که طــی ۴۰ ســال تولیــد ناخالــص داخلی این کشــور را ۳۰ برابر کــرد. میزان تولید ناخالــص داخلــی چیــن اکنــون بالغ بر ۲۶ تریلیــون دلار با معیــار قدرت خرید اســت که اول جهان محسوب میشود. شــعار اصلــی چیــن «سوسیالیســم بــا ویژگی چینی» اســت. در ارتباط با نظام اداری – سیاسی چین مدل «لنینیستی» به اقتدارگرایی را دنبال میکند و شدیدا حفظ نظام تک حزبی متعهد است.
همانطــور کــه اشــاره شــد حــزب کمونیست چین قدرتمندترین سازمان کشــور اســت. ایــن حــزب «کنگــره ملی خلــق» پارلمــان کشــور را تحــت کنترل دارد و سیاســتهای خــود را بــه آن دیکتــه میکنــد کــه عمــلا باعث شــده مجلس ملی کشــور فقط مهــر و مومی بــرای تصمیمــات حــزب باشــد. حتــی در بحــث سیاســت خارجی هــم حزب حرف آخر را میزند و کمیســیونی برای طراحی و اجــرای سیاســتهای تدوین شــده حزب در زمینه سیاســت خارجی دارد. «ارتــش آزادیبخــش چیــن» نیــز تحت فرمــان فرمانده کل قوا اســت که همزمان با ریاســت جمهوری این کشور و دبیرکلــی حــزب کمونیســت چیــن، رئیس کمیســیون مرکزی نظامی حزب)فرمانده کل قوا) است که مجددا نقش اصلی حزب را در ارتش مورد تأکید قرار میدهد. حزب کمونیست چین در همه جای این کشــور حضور و نقش حیاتی را در اداره کشور برعهده دارد.
دکتر شاهنده