مشاهیر تاریخ چین – قسمت دوم

قوبلای خان KUBLAI KHAN 

1215-1294

از مشاهیر تاریخ چین قوبلای خان یکی از نوادگان چنگیز خان و برادر هلاکو خان حاکم ایران، در زمان حکومت مغول ها بود. او سلسله ی یوان را در چین تاسیس کرد و اولین امپراتور غیر چینی بود که بر تمام چین حکم فرمایی می کرد.  او توانست لقب خان بزرگ و خاقان را نیز کسب کند و محدوده اصلی قلمروی خود را تا دریای سیاه، سیبری و افغانستان کنونی گسترش دهد.  مارکوپولو، جهانگرد ایتالیایی در دوران وی به چین سفر کرد.

چین شی هوانگ QIN SHI HUANG

210-259 قبل از میلاد

از دیگر مشاهیر تاریخ چین که در دوران تاریخی بهار و پاییز در سالهای ۲۴۶ تا ۲۲۱ قبل از میلاد حکمران ایالت کین در چین بود. وی در سال ۲۲۱ توانست چین را به سرزمین متحد تبدیل کند و با لقب اولین امپراتور چین بر تخت بنشیند. اتصال قسمت های مختلف دیوار چین و یکپارچه کردن آن و ساخت ارتش سفالین در دوران حکومت وی انجام شده است.  واقعه مهم دیگر در دوران سلطنت وی سوزاندن کتاب ها و منابع مذهبی و کشتن و زنده به گور کردن معلمین مذاهب مختلف آن دوران از جمله، کنفوسیونیسم  و تائوییسم است.

 به این ترتیب در دوران حکمرانی چین شی هوانگ، مذهب چین به مذهب واحد قانون گرایی رو (Legalism) محدود گردید.

 کانگسی KANGXI

چهارمین امپراتور در سلسله کینگ بود و با ۶۱ سال سلطنت، طولانی ترین دوران سلطنت را در میان تمام امپراتوران این کشور دارد. البته باید در نظر داشت که وی از هفت سالگی بر تخت نشست. او توانست با قدرت بر چین حکومت کند. از مهمترین اتفاقات دوران وی می توان از مقابله با شورش ایالت های یانان، گوانگ دانگ و فوجیان  که به شورش سه ایالت معروف است، شکست سلسله تانگ نینگ در تایوان کنونی، شکست نیروهای روسیه تزاری در رود آمور در مرز این دو کشور را نام برد.  لغت نامه کانگسی به دستور وی تهیه شد. این لغتنامه مرجع زبان چینی در قرن های ۱۸ و ۱۹ بود.